Adam wilde de wereld wakker schudden en dat werd te gevaarlijk.
Zomaar wat paar feitjes die Adam afgelopen maanden voor het voetlicht bracht: 1. Wij en onze regering zijn slaven van 'de illumunatie', dat zijn de echte eigenaren van de aarde. Zij bezitten ons. 2. Er zijn teveel slaven op aarde, daarom is er een systematisch plan om ze weg te krijgen. Prince Philip is de bedenker van dit plan. 3. De Chinese overheid filtert bepaalde woorden uit het internet. Dat doen ze met 'de Chinese firewall', daarom is internet daar ook heel traag. 4. De milieuzones in grote steden zijn bedoeld om kleine ondernemers weg te jagen, om zo verse, niet-genetisch gemodificeerde groenten en fruit te verbannen.
Kan dus niet. Nederland is, om GeenStijl te citeren, nog niet toe aan de Waarheid. Geen onthullingen meer dus van gene zijde. De Truth Blijft Out There. Allemaal de schuld van de geheime actie Kill Adam onder leiding van Joris D.
Maar Zapburu heeft een andere theorie. Adam moest gewoon weg vanwege te weinig muziek. Curry zegt het zelf in een mail aan de Arrowheads: "Arrow wenst 'music driven' te zijn. Daar kom ik om 4 uur mijn bed niet voor uit, mijn motivatie is duidelijk anders."
Dat Arrow-luisteraars liever willen trippen op eindeloze drumsolo's en heftige saxen blijkt wel uit de reacties bij Geen Stijl, De Televaag en haastig opgetuigde anti Curry-sites: "Sinds Curry op Arrow de ochtendshow deed ging ik naar de Tweede Kamerlijn luisteren. Daar werd iets minder geouwehoerd." Oftewel: de luisteraar is het gewauwel van egotrippende deejays eindeloos zat.
Ene Bottehond heeft niettemin een goed advies voor de vertrokken ochtenddominee: "Curry heeft dit verkeerd aangepakt. Etzioni bestaat echt. En zijn discipelen vestigen een new world order. De EUSSR bestaat ook. Hij had een startpunt moeten nemen waarvan Menschen de aannemelijkheid niet betwisten. Curry: dumb ass! Volgende keer nadenken en intelligent plannen, ouwe yup!"
Dat komt natuurlijk niet echt van Adolf Hitler, die kneus praat ook maar wat na. Het is voldoende de eerste paragrafen van het boek van Edward Bernays te geven, uit zijn boek propaganda, wat de basis legde voor de hedendaagse democratie / PR / lifestyle bullshit (heeft namelijk allemaal met elkaar te maken).
BeantwoordenVerwijderenhttp://www.scribd.com/doc/4352018/Propaganda
THE conscious and intelligent manipulation of the organized habits and opinions of the
masses is an important element in democratic society. Those who manipulate this unseen
mechanism of society constitute an invisible government which is the true ruling power of our
country.
We are governed, our minds are molded, our tastes formed, our ideas suggested, largely by
men we have never heard of. This is a logical result of the way in which our democratic
society is organized. Vast numbers of human beings must cooperate in this manner if they are
to live together as a smoothly functioning society.
Our invisible governors are, in many cases, unaware of the identity of their fellow
members in the inner cabinet.
They govern us by their qualities of natural leadership, their ability to supply needed ideas
and by their key position in the social structure. Whatever attitude one chooses to take toward
this condition, it remains a fact that in almost every act of our daily lives, whether in the
sphere of politics or business, in our social conduct or our ethical thinking, we are dominated
by the relatively small number of persons—a trifling fraction of our hundred and twenty
million—who understand the mental processes and social patterns of the masses. It is they
who pull the wires which control the public mind, who harness old social forces and contrive
new ways to bind and guide the world.
It is not usually realized how necessary these invisible governors are to the orderly
functioning of our group life. In theory, every citizen may vote for whom he pleases. Our
Constitution does not envisage political parties as part of the mechanism of government, and
its framers seem not to have pictured to themselves the existence in our national politics of
anything like the modern political machine. But the American voters soon found that without
organization and direction their individual votes, cast, perhaps, for dozens or hundreds of
candidates, would produce nothing but confusion. Invisible government, in the shape of
rudimentary political parties, arose almost overnight. Ever since then we have agreed, for the
sake of simplicity and practicality, that party machines should narrow down the field of choice
to two candidates, or at most three or four.
Enz.
Patman