Complotweek

Zoals het Hazelnootkoffie-week bij de HEMA is, zo is het Complotweek bij Zapruder. En ze maaien al gelijk het gras voor onze voeten weg door op te merken dat het "hier toch iedere week fokking complotweek is?". Precies de punchline waarmee we hadden willen openen.

Zapruder, Neerlands zwartstkijkende complotsite, gaat ons dus uitleggen wat precies een complot maakt. Dat doen ze op academische wijze met veel dure termen ("herijking paradigma", "verzakende media", "indirecte indicatoren", "actor").

Waarom? Omdat Zapruder natuurlijk met de frustratie zit dat ze buiten de eigen parochie niet echt voor vol worden aangezien. Eigenlijk komt hun erudiete verhandeling hierop neer dat omdat complotten van alle tijden zijn, en je elk complot en daarmee ook Zapruder zelf serieus moet nemen.

Maar mechanismen maken nog geen complot. En complotten hoeven nog niet waar te zijn. Laat staan dat je elk complot serieus zou moeten nemen.

Laten we eens kijken naar de ontstaansgeschiedenis van de moeder aller samenszweringscomplotten: het 9/11 bedrog. Hoe begon dat precies? Niet met klokkenluiders die uit de school klapten. Of met onthullingen van geheime rapporten. Ook niet met nieuwsgierige journalisten die zoals bij Watergate toevallig aan een draadje trokken en een hele trui losrafelden.

Nee, het begon met diep wantrouwende lieden die al op voorhand volledig geobsedeerd waren door complotten. En liever nog vandaag dan morgen George Bush en zijn regering het land uitschopten.

DaanSpeak, 's lands eerste 9/11 blogger, schreef al voor de aanslagen over het geheime satanische genootschap Skull & Bones (waarvan George Bush deel zou uitmaken) en de occulte achtergronden bij de moord op JFK. Een van de eerste berichten over het 9/11 bedrog plukte hij van een complotsite.

In 2002 ging het 9/11 bedrog al meteen 'mainstream' dank zij het boek van de Franse schrijver Thierry Meyssan. Die concludeerde op basis van paar vage foto's dat er een kruisraket het Pentagon moet zijn binnengevlogen. Maar ook Meyssan is iemand die al langer in CIA en andere rechtse complotten geloofde.

Na dat boek begon het onder complotdenkers, Bush- en Amerika-haters steeds meer een sport te worden om, vaak met internet als enige bron, andere 'ongerijmdheden' op te sporen. En vervolgens kon het grote papegaaien beginnen: de een nam de informatie van de ander over, zonder nader onderzoek. Internet als kopieermachine. Complotdenkers die elkaar normaal het licht in de ogen niet gunnen, vormden samenwerkingsverbanden. Vervolgens durfden ook enkele wantrouwende 'scholars' de mond open te trekken. Van onderzoek was het 9/11 bedrog inmiddels pure propaganda geworden.

Maar echt 'mainstream' werd de beweging daarmee natuurlijk niet. Een pijamaparty van een klein groepje luidruchtige 'andersdenkenden' kan onmogelijk een schip keren, zeker niet met informatie die alom in twijfel wordt getrokken. En dus liep men al vrij snel tegen de onwil en het ongeloof van de gevestigde media aan. Waarop men de aanval op de media opende.

Uit ergernis over dat vele lawaai, doken de eerste trollen en complotontkenners op. En kwamen kranten met stukken waarin de beweging weer even hard onderuit werd gehaald.

En dat zit Zapruder duidelijk dwars: "Complotontkenning heeft nog niet iemand iets goedsgebracht," merkt Zaruder bloghoofd Patman veelbetekenend op. "Behalve dan misschien een kortdurende illusie van veiligheid".

Een zo'n zinnetje zegt meer dan dat hele Zapruder-college.