Ooggetuigen

9/11 is nu bijna vijf jaar oud. Naarmate de tijd verstrijkt, vervagen herinneringen en wordt informatie die eerst nog in ruime mate voorhanden was gaandeweg schaarser. En dus staren de complotdenkers zich blind op wat er nog op internet aan (soms wel erg vaag) materiaal voorhanden is. Het is allang niet meer het complete plaatje. Interviews met honderden getuigen zijn waarschijnlijk tegen september pas weer te zien in de vele terugblik-uitzendingen op televisie.

Ongetwijfeld zit daar veel leerzaam materiaal tussen. Wat zeggen de verklaringen van bijna-slachtoffers die het destijds voor hun ogen zagen gebeuren? En wat kunnen we daaruit afleiden?

Nog geen jaar na 9/11 verscheen het uitstekende boek 11 september, De Aanval, De Mensen, Hun Verhaal van een aantal researchjournalisten van Der Spiegel, een gedetailleerde reconstructie van de dramatische gebeurtenissen van 2001. Dit boek - in iedere Nederlandse bibliotheek te vinden - kwam dus uit ver voor het rapport van de 9/11 commissie en ook voordat complotdenkers het internet onveilig maakten.

Het boek staat vol verhalen van ooggetuigen die vanuit de torens de beide vliegtuigen zagen naderen en toch echt de logo's van United en American Airlines konden onderscheiden. Jammer dus voor de zogenaamde no-planers ("Geen enkel vliegtuig doorboorde de torens") of complotdenkers die met grote stelligheid beweren (zonder enig bewijs aan te leveren) dat militaire vliegtuigen zijn ingezet om de torens neer te halen.

Er worden ook getuigen geciteerd die zich in de torens bevonden toen ze 'implodeerden' en daar wonderwel levend uit vandaan zijn gekomen. En helaas voor de complotdenkers: geen expliciete vermelding van verdachte ondergrondse of zelfs maar bovengrondse explosies, wel dat een draaideur in de Noordtoren van boven naar beneden in elkaar rimpelde als een accordeon. Hetzelfde gebeurde met een liftdeur, waarna een enorme windstoot cq wervelwind volgde. Dezelfde windstoot die rook en stof uit gebroken ramen blies.

We lezen nog meer details: de stalen pijlers waar complotdenkers zich zo druk over maken ("Kunnen niet smelten door brandende kerosine", overigens wel verzwakken, maar dat argument wordt steevast genegeerd), kunnen alleen gewicht dragen als ze zijdelings gesteund worden. De pijlers in de kern van de torens ontleenden hun stevigheid, evenals de buitenpijlers, uitsluitend aan de vloeren en plafonds. Die bestonden uit stalen staven met een diameter van net iets meer dan een duim, en torsten een stalen plaat waar een 4 tot 5 duim dikke laag beton op rustte. Een constructie die misschien wel was berekend op orkaanstormen, maar niet op dit type terroristische inslagen. Het gewicht van de verdiepingen boven de plek van de inslag bedroeg 45.000 ton bij de noordtoren, en 110.000 bij de zuidtoren.

Complotdenkers klampen zich echter vast aan William Rodriguez, een schoonmaker die zegt dat hij een explosie hoorde in het souterrain van de Noordtoren, vlak voor dat het vliegtuig zich in de toren boorde. Aan zijn verklaring hoeft op zich niet getwijfeld te worden, maar een explosie...?

Chuck Allen, een van de kantoorwerkers in de Noordtoren, verklaart in het boek dat hoewel hij weet dat een wolkenkrabber moest kunnen meegeven - en bij orkaanstoten de verdiepingen vijf meter in beide richtingen heen en weer konden bewegen - "dit geen heen en weer gaan meer is, dit is kantelen."

In het souterrain kan er als gevolg van deze majeure 'zwieper' dus van alles zijn gescheurd of geknapt, iets dat door Rodriguez en anderen simpelweg als een explosie zou kunnen zijn ervaren. Dat hij de klap vele honderden meters boven hem seconden later hoorde hoeft dus ook niet vreemd te zijn. Het probleem is dat Rodriguez nu zelf zo sterk in de complottheorie is gaan geloven, dat hij al zijn herinneringen op deze 'werkelijkheid' betrekt.