Schoppende rechter

Eindelijk weten we wie de bron was van het artikel dat Micha Kat begin augustus op zijn Klokkenluidersite schreef over Ed Nijpels, die zich alweer vele jaren geleden 's nachts in purperen rokje zou hebben afranselen in een SM club in Breda. Of van het verhaal dat Kat's pedo-obsessie Joris Demmink daar in gezelschap van Donner en Ballin zou zijn gezien. Die informatie komt van de rammende rechter Wicher Wedzinga. Die het overigens uit tweede hand heeft.

De rammende rechter nu ook lekkende rechter? Wedzinga is een merkwaardig fenomeen. Eind 2004 deed een vriendin uit de Oekraïne aangifte tegen hem wegens mishandeling. Eerst probeerde hij de politie over te halen om de aangifte in de papierversnipperaar te deponeren, maar die was niet te vermurwen. In april 2005 werd hij gearresteerd en als rechter geschorst. Ook zijn ex-vrouw had al eens aangifte tegen hem gedaan vanwege zijn wat al te losse handjes. Uiteindelijk werd Wedzinga veroordeeld tot een voorwaardelijke gevangenisstraf en een taakstraf wegens tweevoudige mishandeling.

Kennelijk is Wedzinga zo verbolgen over het feit dat zijn collega's hem niet de hand boven het hoofd wilden houden, dat hij zich tegenwoordig opwerpt als (verbolgen) kritikaster van justitie. De man duikt op in allerlei forums om het justitieapparaat van alles en nog wat te beschuldigen en ook kondigde hij aan een boek te zullen schrijven over "een door machtsmisbruik, onkunde en bedrog verziekt openbaar ministerie." Alsof Wicher zo'n schoon verleden heeft.

Sterker nog: vorig jaar regende het plotseling klachten over valsheid in geschifte, malversaties en oplichting door Wedzinga. Zo stuurde Wedzinga onder meer een spooknota voor niet geleverde diensten naar advocatenkantoor De Haan in Groningen. Tevens bracht hij een cliënt buitensporige bedragen in rekening voor verricht werk. En ook dat leverde hem weer een fikse veroordeling op.

Maar terug naar de onthullingen. Wicher heeft ze ontleend aan Leonne Zeegers, eigenaresse/eigenaar van de club. Die zou "zeer compromitterende foto's" hebben, maar die foto's zijn nooit gezien. Rechters en officieren schijnen deze locatie menigmaal gefrequenteerd te hebben, maar niemand kan het bevestigen. Waarmee dit erg doet denken aan het inmiddels legendarische verhaal over een videoband die ruim tien jaar geleden zou zijn opgenomen in seksclub Satyricon van wijlen Cor van Hout. Toenmalig Amsterdams officier van justitie Valente zou erop te zien zijn 'met z'n broek op de enkels', maar er werden ook namen genoemd van advocaten. Niemand heeft de band ooit gevonden, en het zou dus evengoed een actie beschadiging van de onderwereld geweest kunnen zijn: Valente deed immers onderzoek naar drugscriminelen die even geen zin hadden in celstraf.

Doch de verhalen over de schoppende rechter doen het altijd goed bij Kat's achterban: "Hopelijk is dit idd een hefboom om deze hele stinkende affaire verder boven water te krijgen," lees je dan weer. En er is altijd wel iemand die geheel op eigen gezag beweert dat de staat in handen is gevallen van een "sinistere criminele organisatie", zonder zich ook maar een moment af te vragen of de feiten ook inderdaad kloppen.