Doemprofeten

Jaren geleden stond Billy in downtown L.A. op een bus te wachten op een tijdstip dat ongeveer alle dorpsidioten onder de straattegels vandaan leken gekropen. De buurman in het bushokje was druk in gesprek met zichzelf en moest daar ook nog voortdurend om grinniken. Aan de overkant van de straat verscheen een andere idioot die zijn soortgenoot al op grote afstand meende te herkennen. Met wijd opengeslagen armen wilde hij zijn nieuwe vriend begroeten, maar die was daar niet van gediend. Verschil moet er zijn.

Hoe gek is gek eigenlijk? Kennelijk zit daar onderscheid in, want bij Zapruder werd de achterban eerder deze week weer eens streng toegesproken. Dat gebeurt de laatste tijd steeds vaker, het lijkt wel alsof de drie samenstellers van Zapruder diep ongelukkig zijn met het imago van de site: namelijk die van kleefstrip voor zwaargestoorden.

Mede-samensteller Antagonizer spreekt over een kleine groep 'internetparasieten': "Ze frustreren iedere discussie door mensen dood te gooien met een stortvloed aan nodeloze details waar op een gegeven moment geen kop en staart meer aan zit. Er zit totaal geen overzicht meer aan en als je doorvraagt of leest proef je er telkens hun eigen wanhoop en onkunde uit."

De Zappers hadden gehoopt dat hun site mensen zou inspireren om hun stem op een begrijpelijke en gestructureerde manier te laten horen aan de buitenwereld, maar nee, het komt niet verder dan "het eindeloze zwarte gat van de gekmakende info-overload" en dan ook nog van figuren die menen The Grand Scheme te hebben ontdekt. En dus kunnen wat Antagonizer betreft alle losers hun chakra’s in hun reet steken en een enkeltje boeken naar Alpha Centauri. "Ik heb de buik vol van anonieme praatjesmakers, Ritalin-stalkers en doemprofeten die dezelfde gebroken plaat afdraaien en alle fora afschuimen totdat ze er weer afgekickt worden."

"Als ik dit van tevoren had geweten, dat ik een wereld van nutcases terecht zou komen, had ik wel twee keer gedacht voordat we met Zapruder waren begonnen," vult Zapruder blokhoofd Patman aan.

Zapruder is flink in denial, zoveel is duidelijk. Als je zelf de meest krankzinnige onzin opschrijft, de duimzuigverhalen van Cathy O'Brien serieus neemt of met droge ogen beweert dat de top van het bedrijfsleven aan een dissociale persoonlijkheidsstoring lijdt, dan moet je toch echt niet raar opkijken dat je klapwiekende zotten en dwazen aantrekt. Maar blijkbaar wordt de eigen dwaasheid heel anders ervaren.

De vernuchtering is de achterban trouwens helemaal niet in goede aarde gevallen: "Het aantrekken van 'normaal publiek' kan gevaarlijk tenderen naar 'mainstream' content."