Bewijs

Paul Joseph Watson van Prison Planet is ongeveer de ergste propaganda-journalist uit het 9/11-kamp die er rondloopt. De man weet zelden mening van feit te onderscheiden en stapelt ook nog eens de ene blunder op de andere.

Hij meende dat er een live-oefening gaande was tijdens de bomaanslagen in Londen in juli 2005 (een foute interpretatie van een tv-interview) en trapte voluit in de hoax van Screw Loose Change EXPOSED, een site die suggereerde dat de twee samenstellers van de anti-complotsite Screw Loose Change onenigheid hadden gekregen.

'9/11 Debunkers Hide From Slam Dunk Evidence Of Controlled Demolition', luidt de suggestieve kop boven zijn jongste bijdrage en dan weet je wel weer hoe laat het is. De vanwege zijn omstreden onderzoek geschorste professor Steven Jones zou nieuw 'bewijs' voor het gebruik van explosieven bij de vernietiging van de WTC torens hebben gepresenteerd en dat wordt overal genegeerd, zo klaagt Watson.

Nou goed, welk bewijs heeft Jones geleverd? Daar komt het dan: "The crux of the fresh evidence revolves around newly uncovered globules or spheres that were discovered at the WTC site that Professor Jones was able to obtain and run a electron microscope analysis on. The spheres contained iron and aluminum, which would be expected in any steel sample, but also sulphur which is a by-product of a thermate reaction."

Goed, voor een keer klopt die beschrijving. Maar Watson is de rest weer eens ontgaan. Wie het stuk van Jones nader bestudeert ziet dat vooral de aanwezigheid van sulfaat in de aangetroffen bolletjes als bewijs voor het gebruik van het explosief brandbare goedje thermaat wordt opgevoerd (de bolletjes zelf wijzen hoofdzakelijk op gesmolten ijzer, wat volgens Jones alleen bij zeer hoge temperaturen mogelijk is), maar dat is een oude discussie.

Sulfaat is toevallig ook het bijproduct van zure regen en het materiaal van de brandende gebouwen, zoals rubber, plastic en gipsen wandplaten. Ook kan dit verschijnsel volgens sommige experts het gevolg zijn van oceaanzouten, zoals natrium sulfaat, waarvan bekend is dat ze sulfidatie veroorzaken op jetbladen van vliegtuigen. Jones heeft niets aangetoond zolang hij niet die andere verschijnselen in experimenten volledig uitsluit.

En dan is er nog een punt: Eerder kon Jones de aanwezigheid van sulfaat niet rechtstreeks aantonen, in nieuwe monsters dus wel. Waarom is dat? Om die vraag te beantwoorden moet je de herkomst van de monsters precies weten. En daar begint de ellende al: het blijkt te gaan om stofmonsters van een zekere Janette MacKinlay, die ze in haar eigen appartement (113 Cedar Street) had aangetroffen op ongeveer 100 meter afstand van de Zuid Toren van het WTC. Het stof heeft vijf jaar in een plastic zak gezeten.

Je weet dus niet precies of het stof van de torens is en al helemaal niet of het wel puur of zelfs maar relevant onderzoeksmateriaal is. Voor een wetenschapper een doodzonde. Niet toevallig is Jones is al eens eerder aangevallen op dit punt. Jones' enige argument is dat het niet waarschijnlijk is dat het stof met ander materiaal in aanraking is gekomen, maar het is niet meer dan een veronderstelling.

"We don't expect the progenitors of yellow journalism to have any answers for what constitutes the smoking gun of controlled demolition," schrijft Watson dan ook nog.